|
اولين ويژگی تيپ جامع آزاد راه و بزرگراه در
وجود دو خط پروژه در طرفين محور يکی در چپ و ديگری
در راست است. هر يک از اين دو خط پروژه بطور جداگانه
ميتوانند طراحی و برروی مقاطع عرضی اعمال گردند.
بدين ترتيب ارتفاع خط پروژه در طرفين چپ و راست مقطع
عرضی ميتواند يکسان و يا متغير باشد.
|
ويژگی دوم مسيرهای مربوط به تيپهای جامع آزاد راه و
بزرگراه در اين است که برای هر يک از طرفين چپ و راست
مسير ميتوان يک پلان هندسی مجزا داشت.
بدين ترتيب که
برای مثال طرفين چپ و راست از قوسهای مختلفی تبعيت
نمايند.
بهمين ترتيب هر يک از اين دو پلان هندسی ميتوانند
بر يکديگر منطبق و يا از يکديگر مجزا باشند. برای مثال در
حالتهايي که مسير آزاد راه يا بزرگراه به تونل ميرسد،
لازم است تا دو پلان هندسی مجزا برای قسمتی از مسير که
از تونل ميگذرد برای طرفين چپ و راست مسير طراحی گردد.
اين امر سبب ميشود که محور مقاطع عرضی چپ و راست با فواصل
متغير از يکديگر قرار گيرند.
يعنی در ابتدای قسمت جدا شدن دو پلان هندسی فواصل
محورهای چپ و راست از کم به زياد رسيده و سپس دوباره در
انتهای تونل با انطباق دو پلان هندسی محورهای چپ و
راست به يکديگر نزديک ميشوند.
نمونه ای از اين حالت در شکل روبرو نشان داده شده است.
مطلب ديگری که با توجه به تفاوت پلان های هندسی چپ و
راست مسير برروی مقاطع عرضی اثر ميگذارد، در کيلومتر
مقاطع عرضی است. در تيپ جامع آزاد راه يا بزرگراه طرفين
چپ و راست مسير ميتوانند کيلومترهای متفاوتی داشته باشند.
بدين ترتيب در يک مقطع عرضی طرف چپ دارای يک کيلومتر و طرف
راست دارای يک کيلومتر ديگر ميتواند باشد.
|
|
ويژگی اصلی سوم در تيپ جامع آزاد راه و بزرگراه افزايش تعداد
باندها در هر طرف از محور مسير است. بطور کلی صرفنظر از باند
ميانه، چهار تيپ مختلف با نامهای C ، B ، A ، و D برای برنامه بعنوان
تيپ های جامع آزاد راه و بزرگراه تعريف شده اند که برای هر
کدام صرفنظر از باندهای اصلی، باندهای ديگری نيز قابل تعريف است.
هر يک از اين باندها دِور يا شيب عرضی متفاوتی ميتوانند داشته باشند.
برای مثال در تيپ جامع A يک باند کندرو Auxiliary band بعد از باند سواره رو و
قبل از شانه اضافه شده است. در تيپ جامع B علاوه بر باند کندرو، يک
باند ديگر بعد از شانه اضافه شده است. در تيپ جامع C علاوه بر باند
کندرو همچون تيپ جامع A ، قسمت سواره رو خود به دو باند تقسيم شده
است که در بين اين دو باند، يک باند بعنوان دوچرخه رو يا پياده رو
با دِور يا شيب عرضی صفر در نظر گرفته شده است. تيپ جامع D عملاٌ نيز از
ترکيب دو تيپ B و C تشکيل شده و تمامی باندهای آن دو تيپ را شامل
ميشود.
|
| ابتداي صفحه
|
آخرين ويژگی اصلی تيپ جامع آزاد راه يا بزرگراه در امکان آناليز
مقاطع عرضی چپ و راست بصورت يکپارچه و يا بطور کلی مجزا از يکديگر است.
در حالاتی که فاصله طرفين چپ و راست (فاصله دو PL از يکديگر) بحدی زياد
باشد که خطوط خاکريز يا خاکبرداری در قسمت وسط همديگر را قطع نکنند،
لازم است تا هر طرف از مقاطع عرضی بطور مجزا آناليز گردد.
اين مطلب بخصوص در حالاتيکه به لحاظ وجود تونل در مسير دو پلان هندسی
برای طرفين چپ و راست تعريف ميشود، حائز اهميت ميگردد، بدين ترتيب
که فرض کنيد طرف چپ هنوز به تونل نرسيده ولی طرف راست وارد تونل گشته است.
در اين حالت بايستی برای مثال شکل طرف چپ مقطع عرضی بصورت يک ترانشه و شکل
طرف راست مقطع عرضی بصورت يک تونل بدست آورده شود.
در نهايت آنکه در بعضی حالات ممکن است مقطع عرضی فقط شامل يکی از طرفين چپ و
يا راست باشد، و طرف ديگر وجود نداشته باشد، که در تيپ جامع آزاد راه يا
بزرگراه امکان آناليز مقاطع عرضی يکطرفه نيز از پيش در نظر گرفته شده است.
|
 |
